Μάνος Λοΐζος Δεν ξεχνώ

θεωρήθηκε ως έναs από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες μουσικής του 20ου αιώνα.
Πέθανε στις 17 Σεπτεμβρίου 1982 σε νοσοκομείο στη Μόσχα

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περάσει ο φασισμός

 ___________________

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά

Κι ύστερα πέρασε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά
ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά

Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
κι ύστερα γήπεδο στοιχήματα καυγάς
ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά
__

Αυτά ήταν μερικά από τα αγαπημένα μου τραγούδια

όπου είχα επιλεγεί στην χορωδία του σχολείου όταν πήγαινα στο γυμνάσιο
_____________

Was considered to be one of the most important Greek music composers of the 20th century.
He died on 17 September 1982 in a hospital in Moscow

These were some of my favorite songs
I had chosen the school choir when I was in high school